 Vandaag heb ik kennis gemaakt met de soja-aktiviteiten van Conrad. Hierboven zie je het product. Een zakje bevroren sojamelk, dat kinderen als een soort ijsje kunnen eten. Een gezond product, want een product dat veel proteïnen bevat. |
Conrad is nu bezig om zijn productielijn in orde te krijgen. In feite zit hij nog steeds in een researchfase, maar hij levert al wel aan een aantal scholen. De reacties zijn goed. Het plan is nu eerst het productieproces helemaal op orde en gecertificeerd te krijgen. Als dat gelukt is, wil hij verhuizen naar Tamale, waar de markt groter is - want meer scholen - en dan vandaar uit niet alleen Tamale, maar ook Bolgatanga te (blijven) bedienen.
We hebben vandaag kennis gemaakt met twee vrouwen, die Conrad ondersteunen. De ene is Rukaya. Op de foto hierboven zie je haar met het kind van haar zus op de rug. Conrad staat rechts van haar, ik links. In feite draait Rukaya in haar eentje het hele productieproces op dit moment. Dat doet ze vaak 's avonds en 's nachts. De andere is Esther. Zij is onderwijzeres en promoot en verkoopt de sojamelk op school. Op de foto hieronder zie je haar thuis. De uitdaging voor Conrad lijkt me meer van dit type vrouwen om zich heen te verzamelen...
Dit brengt me op het volgende. We hebben een potentieel leuk, nieuw project(je) gespot. Er is hier in de buurt een groep vrouwen van tussen de 35 en 50 jaar. Allemaal weduwe geworden. Ze proberen gezamenlijk het hoofd boven water te houden. Conrad gaat met de leiders van de groep in gesprek om te kijken hoe zij ondersteund zouden kunnen worden met een microkrediet.
Morgen gaan we door naar Wa, onderweg gaan we hopelijk nog een paar van dit soort groepen bezoeken. Zij krijgen allemaal ondersteuning in de vorm van een microkrediet van Bebo. Ik verheug me erop!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten