Lucy en de Koning

25 april 2014

Vanochtend hebben we Lucy Attom, ook area-manager, gesproken. Lucy is de eerste area-manager van Bebo in Ghana en is in staat geweest om, met op dit moment nog relatief weinig support van Herman, een revolving fund op te zetten in de omgeving van Capecoast.
Lucy is getrouwd en heeft twee kinderen, een dochter en een zoon. Over de dochter is ze duidelijk. Haar vertrouwt ze met geld, zoals ze zichzelf ermee vertrouwt. Kennelijk ziet ze in haar dochter een potentiele opvolgster. We zullen zien.
Ze doceert op dit moment op een universiteit in Capecoast en is bezig met een promotieonderzoek. Ze hoopt begin 2015 te promoveren. Een vrouw met een heldere visie, waar ik in de toekomst graag mee wil samenwerken.

En toen de verjaardag van de Koning op de Nederlandse ambassade....

Ik ben net terug. Tout Accra was er. Gert-Jan Droge zou ervan gesmuld hebben, als hij nog onder de levenden was.

Veel mensen gesproken, mensen uit het netwerk van Bebo, waaronder Margeret Ubels, die een stichting opgericht heeft voor hulp aan straatkinderen met leerstoornissen - de meest moeilijke doelgroep -, maar ik heb ook Cindy Noordermeer en Apollo Panou van Jolinaiko eco-tours weer gesproken, de mensen met wie ik vorig jaar in Atsiekpoe in de Volta-regio heb gewerkt. Ze hebben hun reisbureau opnieuw uitgebreid. Organiseren nu ook reizen naar Burkina Faso en hebben inmiddels iemand in dienst, die tourisme heeft gestudeerd. Hartstikke leuk om te horen. 

Ook area-manager Conrad en zijn vrouw Diana waren er. Diana is auditor en werkt keihard. Area-manager Theo en zijn vrouw Florence waren er helaas niet. Zij dachten dat de verjaardag van de Koning volgende week vrijdag zou worden gevierd. Helaas :(

Aan het eind van de avond kwamen we een groep jonge mensen tegen. Allemaal hoogopgeleid en uit verschillende landen. Canada, Nederland, Eritrea, met allemaal gedeeltelijk hun roots in Afrika. Mooi om zo’n jong, internationaal gezelschap te zien, wat een plezier en energie!

Morgen al weer terug naar Nederland. In het vliegtuig maar eens processen wat ik de afgelopen weken heb gezien en gehoord…. Een ding is zeker: Er is veel te doen en daar heb ik zin in!

Working permit, CRAN en varkens

24 april 2014

Gisteren van Kumasi naar Capecoast gereisd. Een overzichtelijk stuk, waar we drie uur over hebben gedaan. In Kumasi hebben ’s ochtendsvroeg nog opnieuw geprobeerd George Anku te treffen, maar dat is helaas niet gelukt. Misschien tref ik hem vrijdag op de ambassade, waar we de verjaardag van onze Koning gaan vieren J

Eenmaal aangekomen in Capecoast zijn we eerst maar weer eens naar de bank geweest om te checken of een toegezegde terugbetaling ook echt had plaatsgevonden. Helaas slechts gedeeltelijk. Verder hebben we een begin gemaakt met nagaan hoe ik in de toekomst de co-signature van Herman over kan nemen. Dat wordt waarschijnlijk een intensieve procedure, die moet starten met het krijgen van een working-permit hier. Te verkrijgen bij de immigratiedienst. Herman heeft er 7 jaar over gedaan om een dergelijke permit te krijgen….

Vandaag zijn we naar de immigratiedienst geweest, waar een aardige meneer zat, die ons de procedure uitgelegd heeft. Ik moet eerst een working-permit aanvragen – ik heb inmiddels een applicationform, waar tich bewijsstukken bij moeten – en als ik dat heb, dan kan ik niet alleen zaken doen met de bank, maar ook een visum voor een jaar aanvragen. Wat wil een mens nog meer?

Vervolgens zijn we gisteren achter de wat minder grote successtory’s van Bebo aangegaan.  Uitstaande kredieten met een betalingsachterstand. Eerst een bezoek aan CRAN (Christian Rural Aid Network). Ze bleken het pand te hebben verlaten en een nieuw pand te hebben laten bouwen. Zie foto hierboven. We hebben de directeur van CRAN gebeld en hebben elkaar vanochtend gesproken. Een uitspraak, die me bij is gebleven uit het gesprek is dat je een relatie niet moet verpesten om geld. Dat klopt, maar een beetje nuance op dit punt kan geen kwaad :). Een concreet resultaat hebben we nog niet, maar wordt wel vervolgd. 

Tweede bezoek was aan Gordon Samson, varkensboer en producent van varkensvoer. Dat voer maakt hij van visafval. Mooi product!  Ik geloof dat we tot goede afspraken gekomen zijn. Dat is fijn! Hieronder een prachtig plaatje van een zeug, die gisteravond 11 biggen heeft geworpen. Op de andere foto ‘inspecteer’ ik de varkenshokken van Gordon.

Tot slot hebben we Daniel Daisy bezocht. Ook hij ‘doet’ in varkens. De vorige keer (in september jl) dat ik hem zag, was hij ziek en had hij zijn varkens verwaarloosd. Hij lijkt er nu weer bovenop te krabbelen. Gelukkig!

Gisteravond hebben we nog gegeten bij Kosa (Ampeniy). Een geweldig restaurant met een aantal verblijven aan de kust. De accomodatie is 7 jaar lang gerund en tot een succes gemaakt door 2 Nederlandse stellen. Aan de samenwerking tussen beide stellen gaat binnenkort kennelijk een eind komen. Ik hoop dat de charme ervan in stand blijft. Echt een geweldige plek om te zijn!
Ampenye is overigens de plek waar Bebo opgezet is door Herman Assen, Henk Beukeveld en Albert Stroe. Het is niet altijd even makkelijk geweest, weet ik, maar het resultaat van dit moment mag er zijn. Ik hoop dat ik dat de komende jaren kan voortzetten en er uiteindelijk mede voor kan zorgen dat er een revolving fund ontstaat dat zelfstandig door de 4 area-managers gerund kan worden.

Inmiddels zijn we terug in Accra. We hebben net geconstateerd dat we 2100 kilometer gereden hebben sinds vorige week donderdag. Een hele reis, vind ik J

Barclays en bier

22 april 2014

Vandaag naar Kumasi gereisd, weer een heel stuk zuidwaarts dus. Voor vertrek hadden we al een excursie gehad naar een schoonmaakproject van Conrad bij de elektriciteitsmaatschappij in Wa. Binnenkort wordt het project twee keer zo groot, omdat de maatschappij er een nieuw gebouw naast gezet heeft. Elektriciteit is booming in Ghana.

Vervolgens zijn we naar de Barclays bank in Wa gegaan. We hoefden maar 3 dingen te regelen – co-signature voor Herman; bankafschriften printen en geld storten -, maar dat kostte deze keer toch echt een uur, waardoor we pas om half 10 richting Kumasi konden vertrekken. Vooral het regelen van een co-signature voor Herman op de rekening van Conrad was onderwerp van discussie. De bankemployee bleef volhouden dat er toch echt ook nog een introductiebrief van Conrad en zijn vrouw Diana moest komen, voordat hij het in behandeling kon nemen. Hij nam geen genoegen met het feit dat Herman al 4 rekeningen heeft in Ghana, waarvan 3 bij de Barclays bank.

Gelukkig zijn we eruit gekomen. Alle formaliteiten zijn geregeld, op de introductiebrief na, maar daarvoor kan Conrad alleen terug komen en hoeft Herman niet weer in persoon te verschijnen. Toch succes derhalve en misschien heeft een klein beetje geholpen dat ik onderstaande foto heb gemaakt. Op deze poster geeft de area-manager van Barclays aan dat je hem kunt bellen als er een service probleem is…

In de loop van de middag kwamen we in Kumasi aan. Als je zo lang in de auto hebt gezeten, smaakt een Club heel erg goed!

Groepen en bijen

Hele leuke dag gehad! In de buurt van Wa een paar projecten bezocht. Eerst een bezoek gebracht aan Zangko. Hierboven zit ik bij een groep, die zich bezig houdt met landbouw. Dit jaar heeft de groep een krediet gevraagd voor het verbouwen van groundnuts. De bedoeling is dat men zo snel mogelijk start met het geschikt maken van de grond, want in mei moet er worden geplant. Daarom moet zo snel mogelijk een tractor worden gehuurd en dat kan uiteraard alleen als men geld heeft. Er is dus dringend behoefte aan geld in de vorm van een krediet.

De groep heeft vorig jaar al een krediet gehad. Dit is volledig terug betaald, ondanks het feit dat de oogst niet goed uitgevallen is. Op de vraag hoe dat gelukt is, antwoordde men simpelweg dat men zich aan afspraken te houden heeft. Op die manier hoe je een relatie in stand.  

Vervolgens hebben we een bezoek gebracht aan de bijenkorven van Conrad in het dorp Kong. Weer een ander project van Conrad dus. We zijn uiteindelijk onder een boom ver van de korven terecht gekomen (zie foto hierboven), omdat er net een probleem bleek te zijn. De bijen waren verstoord en dus agressief. We konden er niet in de buurt komen. Jammer. We hebben de korven slechts op afstand gezien. Het lijken net kleine, witte doodskistjes op pootjes. 

Hieronder zie je Izaak (links in het blauwe shirt). Izaak is onderwijzer en zorgt op dit moment voor de bijen van Conrad. Hij is erg enthousiast, maar moet nog verder worden opgeleid in het bijenvak. Hij wordt geholpen door zijn broer Solomon, die nog op school zit. 

Terug in Wa hebben we nog twee groepen bezocht. Hierboven een foto van Conrad met een naaister. Zij is een van de leden van een groep. Ik heb een mooie lap stof van haar gekocht. Helaas is er geen tijd meer om nog een jurk te laten maken. Dat moet een volgende keer....

De dame hieronder links op de foto is de leider van een andere groep, waarvan ook haar broer, rechts  op de foto, deel uitmaakt. Zij is de eigenaresse van de winkel, waarvoor ze staan. De twee kinderen op de foto zijn haar dochters. Ze heeft nog twee dochters. De jongste van drie maanden lag op de grond te slapen...

Ik ben onder de indruk van de ondernemingslust van iedereen, die ik heb ontmoet vandaag. Prachtig!

Een groot deel van de middag hebben we besteed aan het op orde krijgen van de cijfers :)

Morgenochtend gaan we nog naar de bank om dat nog eens te checken en dan vertrekken we naar Kumasi. Het wordt opnieuw een lange dag in de auto met Larbi, onze chauffeur...

Vrouwen

Vandaag weer een lange tocht van Bolgatanga naar Wa, met een tussenstop in Sabole. Het dorp waar de roots van area-manager Conrad liggen en waar zijn vader, de heer Balig, zich heeft gesetteld na zijn pensionering. Op de foto hierboven Herman Assen en de vader van Conrad bij hem thuis.

Conrads vader 'runt' in Sabole een aantal vrouwengroepen, die zich bezig houden met landbouw en handel. Elke groep heeft 6 leden. Een krediet wordt per groep verstrekt en dat krediet wordt verdeeld onder de leden van de groep. Per persoon gaat het om een krediet van omgerekend tussen de 20 en 40 euro. Iedere vrouw betaalt dat over een periode van een half jaar terug. De leden van de groep staan voor elkaar in. Dat betekent dat, als 1 van de vrouwen de verplichting van terugbetaling niet na komt, de anderen moeten bijspringen. In feite zijn de vrouwen elkaars borg. Ze brengen geen geld of bezit in, maar uitsluitend hun eigen reputatie.
De vader van Conrad kon melden dat er een terugbetalingsrate is van 100%. Volgens het boekje dus.

Herman is nu met Conrad in discussie over hoe we hierover gerapporteerd willen krijgen. Het gaat nl. inmiddels al om 7 groepen in Sabole. En er zijn nog 6 groepen die willen aanhaken in Sabole.
In Wa zijn nog 6 groepen en dan nog een aantal in de buurt van Bolgatanga. Elke groep bestaat uit minimaal 6 vrouwen. Tel uit, als je een rapportage op individueel niveau wilt....
We moeten hier wat mij betreft uitkomen, want met het in positie krijgen van elke vrouw, doe je per definitie ook iets voor haar familie. Hieronder een paar foto's van de bijeenkomst, die we met de vrouwen hadden.

Soja en vrouwen

Vandaag heb ik kennis gemaakt met de soja-aktiviteiten van Conrad. Hierboven zie je  het product. Een zakje bevroren sojamelk, dat kinderen als een soort ijsje kunnen eten. Een gezond product, want een product dat veel proteïnen bevat. 

Conrad is nu bezig om zijn productielijn in orde te krijgen. In feite zit hij nog steeds in een researchfase, maar hij levert al wel aan een aantal scholen. De reacties zijn goed. Het plan is nu eerst het productieproces helemaal op orde en gecertificeerd te krijgen. Als dat gelukt is, wil hij verhuizen naar Tamale, waar de markt groter is - want meer scholen - en dan vandaar uit niet alleen Tamale, maar ook Bolgatanga te (blijven) bedienen. 

We hebben vandaag kennis gemaakt met twee vrouwen, die Conrad ondersteunen. De ene is Rukaya. Op de foto hierboven zie je haar met het kind van haar zus op de rug. Conrad staat rechts van haar, ik links. In feite draait Rukaya in haar eentje het hele productieproces op dit moment. Dat doet ze vaak 's avonds en 's nachts. De andere is Esther. Zij is onderwijzeres en promoot en verkoopt de sojamelk op school. Op de foto hieronder zie je haar thuis. De uitdaging voor Conrad lijkt me meer van dit type vrouwen om zich heen te verzamelen...

Dit brengt me op het volgende. We hebben een potentieel leuk, nieuw project(je) gespot. Er is hier in de buurt een groep vrouwen van tussen de 35 en 50 jaar. Allemaal weduwe geworden. Ze proberen gezamenlijk het hoofd boven water te houden. Conrad gaat met de leiders van de groep in gesprek om te kijken hoe zij ondersteund zouden kunnen worden met een microkrediet. 

Morgen gaan we door naar Wa, onderweg gaan we hopelijk nog een paar van dit soort groepen bezoeken. Zij krijgen allemaal ondersteuning in de vorm van een microkrediet van Bebo. Ik verheug me erop!

Taxichauffeur

Gisteren en vandaag uren in de auto gezeten, want gisteren van Accra noordwaarts naar Kumasi gereden. En vandaag verder naar Bolgatanga. Daar woont en werkt Conrad - ook area-manager voor Bebo. 

We hebben gisteren een kort bezoekje gebracht aan het bedrijf van George Anku, dierenarts en area-manager voor Bebo, in Kumasi. Zie foto hierboven. George was zelf niet aanwezig, maar zijn assistent Aaron wel. De leningen, die via George worden verstrekt gaan voornamelijk in de vorm van voer en medicijnen naar een aantal boeren in de omgeving van Kumasi.

Onze chauffeur gisteren en vandaag was opnieuw Larbi – vorige blog zijn naam verkeerd gespeld - , die eigenlijk Emmanuel Larbi heet. Larbi is een mooi succesverhaal voor Bebo.

Larbi is nu bijna 40 jaar, is getrouwd en heeft een dochtertje van 8 jaar, Emmanuele. Ze wonen met z’n drieen in Dansoman, Accra. Larbi’s vrouw werkt als naaister – weer een kans om een nieuwe jurk te laten maken! – en Larbi zelf werkte tot twee jaar geleden als taxichauffeur in de auto van iemand anders. Hij wilde graag in zijn eigen auto rijden, omdat hij dan meer uren zou kunnen maken en bovendien eigen baas zou zijn. Hij heeft intensief gezocht naar een geschikte auto en heeft die twee jaar geleden met een krediet van Bebo aangeschaft. Het krediet heeft hij inmiddels geheel conform schema afbetaald. Succesvol ZZP-er in Ghana..

Zijn ambitie is volgend jaar een nieuwe auto aan te schaffen en taxi-diensten te verlenen in heel Ghana. Hij moet dan een goeie auto hebben, want Ghana heeft op een aantal plaatsen nog heel slechte wegen, die veel vragen van een auto.

Op de vraag of hij wellicht meer auto’s zou willen hebben, waarin hij ook andere chauffeurs voor zich zou kunnen laten rijden, antwoorde hij zeer beslist dit niet te willen.  Daar krijg je alleen maar hoofdpijn van, aldus Larbi.

Gelukkig zijn we inmiddels in Bolgatanga. Net even bijgepraat met Conrad. Hij heeft tijdens de maaltijd (zie foto hieronder) zijn plannen voor de komende tijd uit de doeken gedaan. Hij is een heel eind met de plannen voor de productie van sojamelk als maaltijdvoorziening voor scholen. Het lijkt echt de goeie kant op te gaan. Morgen gaan we kijken.