Weer naar huis

Voor mij de laatste dag in Ghana. Morgen ga ik weer terug naar huis. Naar de herfst in Beetsterzwaag...

Vanochtend hebben we Lucy Attom gesproken. Zij is de areamanager van de Western region. Lucy is een succesverhaal voor Bebo. Dankzij een lening heeft ze een opleiding kunnen volgen en is ze nu docent aan de universiteit van Winneba, waar ze tevens de laatste hand legt aan haar dissertatie. Ze hoopt in april a.s. te promoveren. 

Daarnaast is Lucy area-manager. Ze heeft een succesvol draaiend revolving fund en heeft administratief de zaak echt goed op orde. Haar enige zorg is nog een aantal oude leningen.

Vanmiddag zijn we met Theo naar zijn nieuwe bakkerij in Kasoa geweest. Het bleek dat we gisteren erg dicht in de buurt zijn geweest. We zijn toen gestopt voor een – in onze ogen – ondoorwaadbare plaats. Achteraf bleek dat we toch door hadden moeten rijden. Dan waren we overigens wel dwars door een open riool gereden. Bijzonder..., zo dicht bij een bakkerij. In Nederland ondenkbaar.

Maar het moet gezegd, het is een mooie plaats geworden. Te zien was dat Theo en echtgenote Florence er geregeld zijn, maar ze wonen er nog steeds niet permanent. De bakkerij is wel helemaal ingericht, zodanig dat beveiliging noodzakelijk is. Er liep o.a. een hond, met de naam Risky, rond. Een leuk beest, dat kennelijk toch afschrikt.

Theo en Florence zijn voornemens om zeer binnenkort te gaan bakken in Kasoa, maar ze zijn er klaarblijkelijk nog steeds niet aan toe Dansoman te verlaten.

Terug kijkend vind ik dat de vier Bebo area-managers het goed doen. De vraag waar ik mee naar huis ga is hoe lang deze mensen onze steun nog nodig hebben. Lucy in ieder geval nauwelijks of niet meer.

Terug in Accra

Weer terug in Accra! Op tijd uit Capecoast vertrokken, zodat we een verrassingsbezoek konden brengen aan de nieuwe bakkerij van Theophilus en Florence in Kasoa, een buitenwijk van Accra. We hadden moeite hun huis te vinden en uiteindelijk bleken ze er niet te zijn. Geen verrassing dus, maar we gaan het morgen weer proberen :)

Vandaar zijn we verder gereden naar Sam in Mamprobi, een andere wijk in Accra. Sam heeft meer dan 25 jaar in Europa gewoond, in Nederland en in UK.  Zo'n 15 jaar geleden heeft hij het plan opgevat om een frituur te beginnen in Accra. Hij wil daar friet, fricandel en aanverwant voedsel verkopen.  Maar ook English breakfast. De naam van de frituur staat ook al vast: Dutchy’s.

Al die tijd is hij bezig geweest met het kopen en verschepen van allerlei spullen voor zijn frituur. Ondertussen is ook een pand in Accra gebouwd.

Duidelijk werd dat Sam niet langer wilde wachten, maar van start wil met zijn droom, de frituur. Dat zal vast de reden zijn dat hij een lening bij een bank heeft afgesloten met een rentepercentage van 37% en 4% administratiekosten. Onderpand is zijn huis. Bij het niet nakomen van verplichtingen claimt de bank alles....

Hieronder foto's van Sams frituur-in-wording.

Aan het eind van de middag hebben we - inmiddels terug gekeerd in het St. Martins hotel in Dansoman - Margareth Ubbels gesproken. Een Nederlandse mevrouw, die al jaren bezig is met moeilijk functionerende straatkinderen - kinderen die een of andere stoornis hebben en daardoor niet goed mee kunnen doen in het dagelijks leven. Ze was bezig met een proposal voor financiering van het ontwikkelen van een test, die leermoeilijkheden in de Afrikaanse context kan diagnostiseren. Ik hoop dat het lukt!

Capecoast

Vandaag een tamelijk rustige dag in Capecoast. Vanochtend lekker in de tuin van het hotel zitten lezen. Vanmiddag een bezoek gebracht aan Gordon Samson, een varkensboer, die zich ontwikkeld heeft tot producent van varkens- en kippenvoer. Voornaamste ingredient van dat voer is visafval uit Elmina.

Gordon Samson is in juni jl geconfronteerd met een behoorlijke tegenvaller. Bij een enorme, tropische storm is zijn bedrijf volledig onder water gelopen. De drainage is hier wat minder goed geregeld dan wij in Nederland gewend zijn en dan kan het gebeuren dat de ‘kuil’, waarin je woont en werkt helemaal onder water komt te staan. Hieronder een paar foto’s van de gevolgen…

Met het terug betalen van zijn lening lijkt het desondanks de goede kant op te gaan.

Vervolgens zijn we een hapje gaan eten bij Kosa, aan het strand. Lekker gegeten met een glaasje wijn in een idyllisch tropische omgeving.

De eigenaren zijn gestart met een schildpaddenproject. Als de plaatselijke vissers een schildpad in hun net krijgen, vergoeden de eigenaren van Kosa de schade aan het net en krijgen zij de schildpad, die ze vervolgens terug zetten. Ook de eieren van de schildpadden krijgen ze. Die begraven ze in het zand op het strand. Hieronder een foto daarvan. Nu is er niets te zien, maar bedoeling is dat over 50 dagen bij het net op de voorgrond kleine schildpadjes naar de zee kruipen. Zou leuk zijn…

Morgen door naar Accra.

Van Tamale naar Capecoast

Gisteren hebben we een dag met Conrad mee gemaakt. Goed om te zien waar hij tegenaan loopt in het dagelijks leven. Alles kost hier meer moeite dan wij in Nederland gewend zijn. Na een bezoek aan de bank, waar we geld moesten halen voor de betaling van de tricycle (zie foto hieronder), konden we naar de importeur Motor King om het ding te betalen en op te halen. De betaling was lastig omdat ter plekke bleek dat er te weinig geld was, terwijl er bij de bank toch echt nog voldoende was. Conrad had het zelfs twee keer nageteld. Ergens is dus een paar honderd Ghc zoek geraakt... 

Conrad heeft een vermoeden van hoe het is gegaan en gaat er nog achteraan. Wat een gelazer, denk ik dan. Tegelijkertijd heb ik groot respect voor zijn incasseringsvermogen.

Vandaag hebben we 10 uur in de auto gezeten om van Tamale naar Capecoast te rijden. Een intensieve rit, maar er is veel te zien. Hieronder een plaatje van een moskee bij een benzinestation onderweg.

Ik ben blij dat ik in Capecoast ben en ga nu een biertje drinken in de tropische tuin van het Kokodo hotel. Het biertje staat al klaar J

Tamale

Gisteren tijdens het ontbijt had ik een leuk gesprekje met een Belgische mevrouw die nu bezig was met een promotieonderzoek in de UK bij het Institute of Development Studies. Daarnaast deed ze als freelancer impact assessments van ontwikkelingswerk. Ze benadrukte dat het belangrijk is goed te definieren wat je als NGO wilt bereiken en dat dan vooral ook te meten. Op zich geen nieuw inzicht, feitelijk normaal handelen. Maar het lastige is dat je werkt in een context die je niet goed (genoeg) kent en dat er voortdurend invloeden zijn die de context veranderen. Zo is de micro-finance de laatste twee jaar in een dip geraakt, omdat er allerlei partijen ingestapt zijn die geen beeld – of misschien wel een te goed beeld – hebben van wat ze doen, waardoor veel mensen van de regen in de drup zijn geraakt, want met enorme schulden opgezadeld.

We zijn gisteravond aangekomen in Tamale na een rit van ruim zes uur. De weg was redelijk goed, maar dit keer zorgden geiten en honden voor oponthoud. Deze dieren lopen in grote getale langs de weg en steken bij tijd en wijle over. Als je hard genoeg toetert gaan ze aan de kant, maar lopen dan niet altijd de goede kant op. Toch hebben alle geiten en honden onze rit overleefd. Deze rit heeft alleen het leven gekost aan een vogel.

In Tamale zijn we meteen naar het nieuwe onderkomen van Conrad – area manager in het Noorden van Ghana – gegaan. Ik was zeer aangenaam verrast over wat er gebeurd is sinds april. Toen we aankwamen waren twee dames bezig met de productie van soja melk.

Een andere dame was bezig om de sojabonen te selecteren. Door de manier van oogsten komen er veel steentjes tussen de bonen terecht en die moeten er eerst uitgeraapt worden.

Conclusie is dat Conrad het productieproces onder controle heeft. De volgende uitdaging is nu afnemers verder te interesseren. Soja hoort voor Ghanezen niet bij het normale voedingspatroon. Er wordt soja verbouwd in Ghana, maar dat wordt als veevoer afgezet en geexporteerd. Dit terwijl soja een heel gezond, voedzaam en betaalbaar product is, dat heel goed ingezet kan worden met name voor kinderen. In Ghana gaan nog steeds veel kinderen naar school zonder gegeten te hebben. Niet heel goed voor de leerprestaties.

Het zou goed zijn ook andere financiers te interesseren voor dit project, hebben we met Conrad vastgesteld. Conrad was al bezig daar initiatieven in te nemen.

Vandaag gaan we kijken naar het uitleveren van de sojamelk, we gaan naar de bank en we gaan de nieuwe motorking ophalen. Een motor met een bakfiets om de sojamelk te kunnen uitleveren.